ആത്മാര്‍പ്പണം

മുള്ളുറങ്ങുന്ന വഴിയിതെന്നവന്‍
മെല്ലെയാക്കൂ നടത്തമെന്നും
ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ പരക്കെ തുറക്കുനീ
ഉള്ളതെല്ലാം അതുപോലെ കാണുവാന്‍.

കണ്ടു ഞാനോ നിറച്ചു പൂത്തുള്ളൊരു
നന്ദനം മാത്രമെങ്ങുമെങ്കിലും
മുള്ളൂറങ്ങുന്ന വഴിയിതെന്നവന്‍
മെല്ലെയാക്കൂ നടത്തമെന്നും.

പുഞ്ചിരിക്കുന്ന പൂക്കളെ മെല്ലെ
ഒന്നു തൊട്ടു തലോടി നിറുകയില്‍
കയ്യു വെച്ചും നടക്കവെ കയ് വിരല്‍
തുമ്പിലെന്തോ ഉടക്കിവലിച്ചപോല്‍.
‍
നോവുണങ്ങാ വിര്‍ല്‍ത്തുമ്പിലൂറും
ചോര കണ്ടു തരിച്ചു ഞാന്‍ നില്‍ക്കെ
പിന്നില്‍ നിന്നും ചുമലിലമര്‍‍ന്നൊരു
കയ്യിലെന്നും കടല്‍ പോലെ സാന്ത്വനം.

മുള്ളുറങ്ങുന്ന വഴിയിതെന്നു ഞാന്‍
ചൊന്നതല്ലെ മിഴികളില്‍ പരിഭവം.
ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ പരക്കെ തുറക്കുനീ
ഉള്ളതെല്ലാം അതുപോലെ കാണുവാന്‍‍.