ഞായറാഴ്‌ച, ഓഗസ്റ്റ് 01, 2010

അന്തിമേഘമേ........


നിന്റെ ചൂടില്‍ ഞാന്‍ വെന്തുരുകുമ്പോഴും
നീ ചാരമാവുമോയെന്നതാണെന്‍ഭയം.
കാലാഗ്നി കണ്ടു തപിക്കുന്ന നെഞ്ചിലെ
കനലാളി സിന്ദൂരവര്‍ണ്ണമായ് നിന്മുഖം..........
ഏറെ കനത്തു ഘനം കൊണ്ട ഹൃത്തം
ഏറ്റം കടുത്ത വാക്കാലഗ്നി വര്‍ഷിച്ച്
സന്ധ്യക്ക് നീയന്തിമേഘമേ എന്മടിയില്‍
പെയ്തമ്മതന്‍മടിയില്‍ കുഞ്ഞുപോലക്ഷണം
എന്തുചെയ്യേണമെന്നറിയാതെ ഞാനും
പെയ്തുപോവുന്നു ഞാന്‍ തന്നെ നീയെന്നപോല്‍.