ശ്.ശ്...

അടിമുടി ആവോളം കുതിര്‍ന്ന്
പുറത്തിറങ്ങുമ്പോഴുണ്ട് നൊട്ടിനുണയുന്നു
നാണമില്ലാതെ ചില ഉടലുണക്കങ്ങള്‍ ......

മുടിയില്‍ നിന്നും ഇറ്റുവീഴുന്ന
വെള്ളത്തിലേക്ക് നാവുനീട്ടിക്കിതച്ച്
കവിളിലൂടൊഴുകുന്ന നീര്‍ച്ചാലുകളെ
ചുടുകാറ്റുകൊണ്ട് തോര്‍ത്തിയെടുത്ത്
ചുട്ടുവെന്ത് ചത്തുപോയ വയല്‍ച്ചേറുകള്‍
വെള്ളക്കെട്ടില്‍ പൂണ്ടുകിടന്നിരുന്ന
ഒരുകാലത്തിന്റെ സമൃദ്ധിസ്മരണകള്‍
വറ്റിപ്പോയ കണ്ണീരില്‍ ചാലിച്ച് കുതിര്‍ക്കുന്നു ....

പച്ചമണ്ണിന്റെ ജീവചൈതന്യത്തിലേക്ക്
ഊര്‍ന്നിറങ്ങിവരുന്ന വേരുകളെ സ്വപനംകണ്ട്
ഉണങ്ങിവരണ്ട മണ്ണിന്റെ മുലചുരക്കുന്നു..

ഇടയിലെ ഇല്ലാത്തവിടവുകളില്‍
ശ്വാസം മുട്ടിയൊരു മണല്‍ത്തരി
ഓടിയണഞ്ഞിരുന്ന തിരകളെയോര്‍ത്തിരിക്കണം...
പുഴക്കരയിലെ തമ്മിലൊട്ടുന്ന നനവുകള്‍ ...
തണുത്ത ചുംമ്പനങ്ങള്‍ ...
ഇക്കിളികൂട്ടുന്ന ഓളങ്ങള്‍ ...
ഉറഞ്ഞുകട്ടിയായ ബോധസത്തയില്‍ നിന്നടര്‍ന്ന്,
ഇറ്റുവീഴും മുന്‍പ് നിലം നക്കിത്തുടച്ച
നീര്‍ത്തുള്ളിയുടെ വരള്‍ച്ചയിലേക്ക് പതിക്കുമ്പോള്‍

ഉരുകുന്നുണ്ട് ഞാനും
ചുവരുകളില്‍നിന്നും പെരുകിനിറയുന്ന
ചൂടുനിശ്വാസങ്ങളുടെ തീച്ചൂളയില്‍ ......

ശ്.ശ്... എനിക്കു കേള്‍ക്കാനുണ്ട്
കുളിമുറിയില്‍നിന്നു പുറത്തേക്കു പടരുന്ന ആവിച്ചുരുളുകളിലേക്ക്
അദൃശ്യമായ വേരുകളാഴ്ത്തി അവ ജീവിതം വലിച്ചെടുക്കുന്നശബ്ദം ..........