വേഷങ്ങള്‍ ........

ഞാനന്നിളം പൈതലായിരുന്നു, നെഞ്ചില്‍

പെരുകും കിനാപ്പൂക്കളായിരുന്നു.

ഒരുവേനലുച്ചയില്‍ തിരിതാണ നിഴലുകള്‍

മെല്ലെയുണരുകയായിരുന്നു..... 

ചെറുചരല്‍ക്കല്ലിനാല്‍ ചോറൊരുക്കി  ഞങ്ങള്‍

ഒരു പ്ലാവിലകോട്ടി കറിയിളക്കി

ഒരു കരിംതേളാമെന്‍ കാമധേനു

നിറയുന്നൊരകിടുമായ് കാത്തു നിന്നു....

അയലത്തെക്കൂട്ടരോടൊത്തുചേര്‍ന്നിമ്മട്ടില്‍  

ഒരുവേനലവധി കളിച്ചുതീര്‍ക്കെ

പടരുന്ന കാറ്റിന്റെ ശീലിനൊപ്പം കേള്‍പ്പൊ-

രാര്‍പ്പുവിളികളും കൊട്ടുമെന്തെ.....

മുറ്റത്തു നെല്ലതു ചേറിപ്പാറ്റി

നില്‍ക്കുന്നപെണ്ണൊരാള്‍ ഓര്‍ത്തുചൊല്ലി

തെരുവിലെ ഉത്സവം കൊടിയേറി നേര്‍ച്ചയാം

കരടിതന്‍ വരവാണ് കൊട്ടുകേള്‍പ്പു....

കരടിയെന്നുള്ളൊരാ പേരുകേള്‍ക്കെ ഞങ്ങള്‍

കരിയില പോലെ വിറച്ചുപോയി

കൊട്ടുമുറുകിയടുത്തെത്തും മുന്‍പെ

ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റു പോയൊളിച്ചു.....

ഓടിക്കിതച്ചെത്തി കരടിയപ്പോള്‍

ആകെത്തളര്‍ന്നെത്തി വാദ്യക്കാരും

കൂടെ രസംപൂണ്ട നാട്ടുകാരും ‌‌‌‌‌‌‌- കാഴ്ച

ജാലക വിരിനീക്കി ഞങ്ങള്‍ കണ്ടു....

അരിയും പണവുമായമ്മ വന്നു -സ്വയം

അറിയാതെ കൈകൂപ്പി കരടിനിന്നു

അരിയും പണവുമങ്ങേറ്റുവാങ്ങേ- നീളു

മിരുകയ്യും കൂട്ടിയനുഗ്രഹിക്കെ

പഴകിനിറം മങ്ങി കീറിത്തൂങ്ങി 

പൊടിപൂണ്ട വേഷമല്ലന്നുകണ്ടു

അഴലിന്റെ ആഴക്കയങ്ങളില്‍ തുഴയുമ്പോള്‍

പതറുന്ന ഭാവങ്ങളല്ലി കണ്ടു.....

നോവുന്ന പാദം ചവുട്ടിനീങ്ങെ നെഞ്ചിന്‍

നോവാലായുള്ളം വിതുമ്പിയെന്നോ

കാലത്തിന്‍ പാഴ്വാക്കാം വിധിയെന്ന ശാപത്തിന്‍

കാതലോര്‍ത്തുള്ളം നടുങ്ങിയെന്നോ......