
തണുപ്പിലെ മഴ
ചിണുങ്ങിക്കരഞ്ഞ്
തെരുതെരെ ചാറി
തണുപ്പിന്റെ മാപിനി
വെറുതേ തിരിക്കുന്നു.
മഴനൂലിലൂടെ
കിനിഞ്ഞിറങ്ങി
ഏതോ രാഗത്തിന്റെ
ആരോഹം പോലെ
ഉച്ചസ്ഥായിയില്
പടര്ന്നുകയറി തണുപ്പ്.
വേനല് നിറവില്
ഒളിപ്പിച്ചു വിരിയിച്ച
കുഞ്ഞുകനവിന്റെ
മരവിച്ച ജഢത്തിനുമേല്
പുകമഞ്ഞുരുകി
നഗ്നയായ മരച്ചില്ലയില്
ഇറ്റാന് വിതുമ്പിയുറച്ച്
ഒരുകൊച്ചു നീര്ത്തുള്ളി.
നൂറ്റൊന്നാവര്ത്തിച്ചിട്ടും
കഥകേള്ക്കാതെ
മണ്ണട്ടകള് മഴത്തണുപ്പില്
മരിച്ചുവീഴുമ്പോള്
ഇനിയുമൊരാവര്ത്തിക്കായി
ഇന്നുമൊരു മുത്തശ്ശി........
മഴക്കെന്തറിയാം
കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ്
തണുപ്പിന്റെ മാപിനി
തിരിക്കാനല്ലാതെ......
9 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
മഴക്കെന്തറിയാം
കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ്
തണുപ്പിന്റെ മാപിനി
തിരിക്കാനല്ലാതെ......
അതേയതേ..
മഴക്കെന്തറിയാം
കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ്
തണുപ്പിന്റെ മാപിനി
തിരിക്കാനല്ലാതെ......
നല്ല കവിത..
ആശംസകൾ..
അതെ, മഴക്കൊന്നും അറിയില്ല, അല്ലെങ്കില് മഴ എന്തിനറിയണം?
മഴയ്ക്കല്ലേ... എല്ലാം അറിയുന്നത്...
പെയ്തു തണുപ്പിക്കുന്ന ഹൃദയങ്ങളുടെ ചൂടും..നീറ്റലും ഒക്കെ...
kollaam nalla varikal..nammude naattil kalam thettiyum mazha..
വിഷയത്തിന്റെ ഭാവം നിലനിര്ത്താന് കഴിഞ്ഞു
നന്മകള്
അറിഞ്ഞിട്ടും മഴ അറിഞ്ഞില്ലെന്നു നടിക്കുന്നതല്ലേ
:)
തണുപ്പത്ത് മഴ നനഞ്ഞവര്ക്കെല്ലാം ഒരു ഗ്ലാസ്സ് കുരുമുളകുരസം..........
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ