അറീണോര്ണ്ടെങ്കീ പറേണം ട്ടോ.........

"എന്തേ ദേവൂട്ട്യേ നീ നൊണയണത്.............."

കയ്യിലെ പുകയില അണപ്പല്ലിനും കവിളിനുമിടലേക്ക് തിരുകിക്കൊണ്ട് കുഞ്ഞ്വാളമ്മ ചോദിച്ചു.

ഇതേ ചോദ്യം ഞാനും ഇന്നലെ ചോദിച്ചതാണല്ലൊ എന്ന് ഓര്‍ത്തപ്പോഴേക്കും ദേവൂട്ടി പറഞ്ഞു........
"ഈ കുഞ്ചാത്തോലും ഇതന്നേ ചോദിച്ചത്......"അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ ഒരു തീയാളിയത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു.

ദേവൂട്ടിയങ്ങിനെയാണ്.........അവളുടെ കാര്യങ്ങള്‍ ആരെങ്കിലും ചോദിച്ചാല്‍ ഹരം കേറും. പിന്നെ ചെയ്യുന്ന ജോലിയൊക്കെ മറന്ന് ഭര്‍ത്താവിനെയും സ്വന്തം ആങ്ങളമാരെയും ഉള്ള ഭാഷാപരിജ്ഞാനം വെച്ച് ചീത്ത പറയാന്‍ തുടങ്ങും. പണിനടക്കാതിരുന്നാല്‍ ഏടത്തിയമ്മയുടെ പ്രഷറ് കേറുമെന്നതിനാല്‍ ഞങ്ങള്‍ കഴിയുന്നതും ആ വിഷയം ഒഴിവാക്കാറാണ് പതിവ്.

" ദേവൂട്ടിന്നെ കുഞ്ചാത്തോല്‍ന്നൊന്നും വിളിക്കണ്ടാട്ടൊ........."ആ വിളിയെന്തോ എനിക്കിഷ്ടമല്ല.

"അതുശര്യാ....."കുഞ്ഞ്വാളമ്മ ഏറ്റുപിടിച്ചു.........." അകത്തടച്ചിരിക്ക്ണോര്യെല്ലെ
ആത്തോല്ന്ന് പറയ്യാ........ഈ കുട്ടി ലോകം മുഴുവനെ കറങ്ങീരിക്കുണു....... അതിനെ ആത്തോല്ന്നൊന്നും വിളിക്കണ്ട.."

"ഞാന്‍പ്പംന്താ വിളിക്യാ.."

"എനിക്കൊരു പേരില്ലെ.......അല്ലെങ്കീ ഏടത്തീന്ന് വിളിച്ചോളൂ......"

"ഇതേപ്പോ നന്നായ്യേ....... വല്ല്യാത്തോല് കേക്കണ്ട...."

"അതുപോട്ടെ നീയെന്താ നൊണയണേന്നു പറഞ്ഞില്ല്യാലോ...." കുഞ്ഞ്വാളമ്മ വിടാന്‍ ഭാവമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

"ഞാനിപ്പെന്തു നൊണയാനാ ഈ രാവിലെത്തന്നെ.......നിക്ക് റ്റെന്‍ഷനാ....."

"റ്റെന്‍ഷനോ...."

"അതേന്നേയ്.........ന്‍ക്ക് റ്റെന്‍ഷന്‍ വരുമ്പോ അറിയാണ്ടെ വന്നു പോവണതാ ആ ശബ്ദം...."

"അതെന്താപ്പൊ നെണക്കിത്ര റ്റെന്‍ഷന്‍........"

കുഞ്ഞ്വാളമ്മക്ക് കേട്ടേ അടങ്ങു. ഞാന്‍ ഏടത്തിയമ്മയെങ്ങാന്‍ വരുന്നുണ്ടോയെന്ന് നോക്കി. ദേവൂട്ടി സങ്കടക്കെട്ടഴിച്ചാല്‍
മലവെള്ളപ്പാച്ചിലുമാതിരിയാണ് ............ കുത്തൊഴുക്ക് കുറെനേരത്തേക്ക് തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും. ഭര്‍ത്താവിനെ വിട്ട് വീട്ടില്‍ വന്നിരിക്കുന്ന മകളും കള്ളുകുടിച്ച് ജീവിതം തുലച്ച നാരാണേട്ടനും വെള്ളപ്പാച്ചിലില്‍ ഉരുണ്ടും പെരണ്ടും ഒഴുകിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും.

"എന്റെ മോളേയ് .. അവള് രാത്രീല് സൊപ്നം കാണ്വാണേയ്..........."

" അതെല്ലാരും കാണാറുള്ളതല്ലെ......... ഇന്നാള് രാത്രീല് ആ എടത്ത്വോറത്തമ്പലത്തിലെ ഉണ്ണിക്കണ്ണന്‍ സൊപ്നത്തില് വന്നിങ്ങനെ ചിരിക്യാ...."

"അതല്ല കുഞ്ഞ്യാളേമ്മേ ........ ഓള് കാണണത് ഗന്ധര്‍വനേം പാമ്പിനേം ഒക്ക്യാണേയ്....ക്ക് പേട്യാവ്ണ് ണ്ട്........"

"അയിന്പ്പെന്താ ചെയ്യാ ദേവൂട്ട്യേ..........."

"ആ പണിക്കരെക്കൊണ്ടൊന്നു നോക്കിച്ച്വേയ്...........ആ മാലാറമ്പിലെ........ മിടുക്കനാത്രേ...........ഗന്ധര്‍വന്റെ ബാധ അയ്യാള് ഒഴിപ്പിച്ചു.................ഇപ്പൊ കൊറച്ചീസായിട്ട് അയിനെ കാണാറില്ലാത്രെ..........പക്ഷേങ്കില് പാമ്പിനെ ഒഴിപ്പിക്കാനാ പാട്....."

"അതെന്തേ...?"

"അതിനാ പൂജ ചെയ്യണത്രേ............പണിക്കര് പറയ്യാ........... ആ സില്‍മാനടി ചെയ്ത പൂജേയ്..........."

"ന്ന്ട്ട് ദേവൂട്ടി എന്തു പറഞ്ഞു......"ഞാന്‍ ഇരുന്നിടത്തുനിന്ന് ചാടിയെഴുന്നേറ്റു.

"ഞാനുണ്ടോ സമ്മതിക്ക്ണു.............ഇജ്ജമ്മത്ത് നടക്കില്ല്യാന്ന് പറഞ്ഞു..........."

" ഇന്യെന്താ ചിയ്യാന്റെ ദേവൂട്ട്യേ........" കുഞ്ഞാളമ്മേടെ വിഷമം ആത്മാര്‍ത്ഥമായിരുന്നു. അവരും ഇതേ അവസ്ഥയിലൂടെ കടന്നു പോയതാണ് പണ്ട്.

" അതാപ്പം കഷ്ടായത്.......... പാമ്പുമ്മേക്കാട്ടക്ക് നാന്നൂറുറുപ്പ്യ വഴിപാടായി കൊടുത്താമതീത്രേ............. അങ്ങട് പോണോരേ തപ്പി നടക്ക്വാ.......... അറീണോര്ണ്ടെങ്കീ പറേണം ട്ടോ.........."